فخر فروشی

یکی از موانع برقراری ارتباط مؤثر خود بزرگ بینی و فخر فروشی است. این نقیصه اخلاقی موجب دوری افراد از گرد انسان میشود در تعالیم رضوی نیز مؤمنین از این رفتار منع شده اند. در حدیثی از امام رضا آمده است ابی نصر بزنطی یکی از بهترین اصحاب امام شده با مرکبی که امام برایش فرستاده قدم به خانه امام میگذارد و تا پاسی از شب را با امام میگذراند. هنگام برگشت امام وی را توصیه به ماندن میکند و جای مخصوص را برایش می گستراند. ابی نصر در آن هنگام از این واقعه بر خود میبالد امام رضا ضمن مذمت فخر فروشی سخنی از امیرالمؤمنین الله را که فخرفروشی در پیشگاه خدا انسان را ذلیل میکند برای ابی نصر نقل می فرماید:

يا أَحْمَدُ إِنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَتَى زَيدَ بْنَ صُوحَانَ فِي مَرَضِهِ يَعُودُ فَافْتَخَرَ عَلَى النَّاسِ بِذَلِكَ فَلَا تَذْهَبَنَّ نَفْسُكَ إِلَى الْفَخْرِ وَ تَذَلَّلْ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ. (2) عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۱۲. )

ای احمد امیرالمؤمنین له به عیادت زید بن صوحان رفت و او از این عیادت به دیگران افتخار

۱۵0

می کرد، فرمود افتخار مکن و در پیشگاه خداوند خود را ذلیل و ناتوان بدان .