فریب ، استهزاء ، نیرنگ

یکی از امام رضا درباره این آیات پرسید که خداوند فرموده است.  «سحْرَ اللهُ مِنْهُمْ » (1) ۱ توبه ، ۷۹ ) خدا آنها را مسخره میکند!)، « اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ .»(2) ۲. بقره، ۱۵ ) خدا آنها را ریشخند میکند!)، «مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللهُ»(3) ۳ آل عمران ۵۴ ) آنها نیرنگ زدند و خدا نیز به آنها نیرنگ زد و «يُخادِعُونَ اللهَ وَ هُوَ خَادِعُهُمْ»(4) نساء ۱۴۲ ) می خواهند خدا را فریب دهند در حالی که او آنها را فریب میدهد!

امام رضا فرمودند: خداوند مسخره و ریشخند نمی کند و نیرنگ نمی زند و فریب نمی دهد؛ بلکه مطابق جزای تمسخر و استهزاء و مكرو فریب آنها کیفر کارشان را میدهد.»(5) محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، عيون اخبار الرضا ، ج ۱، ص ۲۵۳ و ۲۵۴ ) پس آنچه خدا می کند، کیفر و بازخورد اعمال زشت آنهاست که به خودشان بر می گردد.