پرهیز از تجمل گرایی و اشرافیت و سفرهای زیارتی پرخرج

هزینه ها و مخارج زندگی سه گونه است:

الف) ضروری آنچه برای سلامتی تندرستی و زندگی سالم لازم است که اگر نباشد، در اصل زندگی و روند طبیعی آن خلل به وجود می آید و ضرر می رسد.

ب) رفاهی آن مقدار از مخارج و هزینه های زندگی که از حد ضرورت فراتر است و باعث رفاه آسایش و گشایش در زندگی میشود. با نبود آنها هم می شود زندگی کرد اما اگر باشد سبب راحتی بیشتر میشود و به اصطلاح امور زندگی آسان تر می گذرد.

ج) تجمل گرایی و اشرافی گری مصرف های زاید غیر منطقی، بدون فایده عقلایی و کاذب هزینه هایی که از مدگرایی تجمل و اشرافیت ریشه می گیرد. تجمل گرایی و پرخرجی پایانی ندارد زندگی تجملی رو به سقوط است.

امير المؤمنین معیار روشنی در هزینه ها را بیان می کند؛ هزینه واقعی و منطقی در خوردنی ها و نوشیدنیها که بخش عظیمی از سبد هزینه ها را به خود اختصاص داده است سعی کنید معتدل و میانه رو در خوردنی ها باشید که این کار باعث پرهیز از اسراف میشود (آمدی تمیمی، محمد، غرر الحکم، ج ۴، ص ۳۰۱)

از حضرت رضا درباره چگونگی هزینه کردن مخارج زندگی پرسیده شد. حضرت پاسخ داد مخارج زندگی، اعتدال و حد وسطی است میان دو روش ناپسند راوی میپرسد آن دو روش ناپسند کدام است؟ حضرت فرمود: آیا نمی دانی که خداوند اسراف و ولخرجی را از یک طرف و خست و کنسی را از طرف دیگر اکراه دارد والذِينَ إِذَا انْفَقُوا لَمْ يَقْتُرُوا وَ كَانَ بَيْنَ ذلك قَوَاماً (فرقان (۲۵) ۶۷ )؛ آنان که هرگاه چیزی ببخشند نه زیاده روی کنند و نه خست ورزند و میانگین این دو را در حد قوام پایداری و بقای زندگی دارند(حکیمی، محمدرضا محمد و على الحياة، ج ۲، ص ۲۰۵ )

امام رضا درباره اعتدال و میانه روی در خوردنیها و آثار ارزشمند آن در سلامتی، تندرستی و زندگی سالم میفرماید اگر مردم حد میانه را در خوراک رعایت میکردند بدنهایشان پایدار و سالم می ماند.( مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۱۰، ص ۱۰۸ )