چشمه رضا

چون مأمون الرشید امام رضا را به طوس طلبید، آن حضرت از مدینه عازم خراسان شد در طول راه دهها کرامت و غرائب از آن حضرت مشاهده شد، و این سفر طولانی باعث خیرات و برکات زیادی گردید از آن جمله نوشته اند: چون حضرت از شهرستان نیشابور گذشت به روستای «حمراء» رسید، وقت نماز ظهر بود، اصحاب و یاران گفتند یا بن رسول الله مشغول نماز ظهر نمی شوید؟ حضرت فرمودند چرا بلافاصله از مرکب فرود آمد و آب وضو خواست، چون آب موجود نبود یارانش عرض کردند: یابن رسول الله آب نداریم امام رضا دست های مبارکش را بر زمین زد و همانند عصای موسی در زمین اثر گذاشت و چشمه ای خوشگوار جو شیدن گرفت و به نام چشمه» رضا معروف گردید که هنوز با گذشت بیش از هزار و چند سال این اثر بزرگ از بین نرفته است. (مناقب شهر آشوب، ج ۴، ص ۳۴۳)

جواب امام رضا قبل از طرح مسأله

حسن بن علی و شاء میگوید: «فلان بن محرز به من گفت: من شنیده ام که حضرت امام صادق قبل از مباشرت و مجامعت وضو می گرفت چنانچه ممکن باشد لطفاً شما از حضرت امام رضا این مسأله را سؤال فرمائید.

حسن و شاء میگوید من به خدمت امام رضا رسیدم، آن بزرگوار بدون این که من سؤالم را مطرح کنم از قلب من خبر دادند و فرمودند: آری روش جدم امام صادق این بود که هرگاه اراده مجامعت میکرد قبلاً وضو می گرفت و در صورت تکرار عمل، وضو را نیز تکرار میکرد

راوی میگوید من به نزد فلان بن محرز برگشتم و جواب دادم که امام رضا جواب مسأله را فرمودند بدون اینکه من مسأله ام را مطرح کنم! (كشف الغمه، ج ۲، ص ۳۰۲ )

281