نوشته اند امام علیه السلام دو گیسوی همچون گیسوان جدش رسول خدا، چهره جذابش را در میان داشت و در چشمهای سیاه درشتش که از زیر ابروان پر پشت نمایان بود یک جهان جذبه و نفوذ معنوی موج میزد. صورت مبارکش گندم گون با ریشی انبوه و زیبا قامتی معتدل، بسیار با وقار و

پر سطوت بسیار برازنده و پر صلابت بسیار متین و پر هیبت جامه اش بسیار ساده و پیراهنش همیشه از پارچه های درشت و خشن بود مگر بین مردم که جبه ای لطیف روی آن میپوشید و ظاهرش را آراسته می کرد، تابستان روی حصیر می نشست و زمستان روی گلیم یا پوست بر انگشتش انگشتری داشت که بر روی نگین آن نقش ما شاء الله لا قوة الا بالله» خوانده می شد.