رأفت
امام علی بن موسى الرضا در پاسخ به پرسشهای محمد بن سنان نوشت: «علت زکات تأمین غذای فقیران و حفظ ثروت ثروتمندان است که خداوند عزوجل برخورداران از سلامتی را به پرداختن به امور دردمندان و مصیبت دیدگان تکلیف نموده فرموده است حتماً با ثروت ها و جانتان آزموده
شوید در ثروتتان با خارج کردن زکات آن و در جانهایتان با عادت دادن آن به صبر و علاوه بر آن در زکات به جا آوردن شکر نعمتهای خداوند عزوجل
است و امید به فزونی نعمت در کنار رأفت و لطف به ضعیفان، توجه به درماندگان برانگیختن به یاری و همراهی کمک به نیازمندان یاری امر دین که پندی برای بی نیازان و عبرت ایشان است تا به نیازمندان راه آخرت باز شناسند و فایده ای که در این کار با تشویق آنان به شکر خدای تبارک و تعالی نهفته در برابر آنچه به ایشان بخشیده و ارزانی داشته است و واداشتن آنان به دعا، لابه و بیم از آن که روزی آنان نیز نیازمند دریافت زکات و صدقه و صله رحم و کارهای نیک شوند».(ابن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن حسین، فقيه ۱۵۸۰ ٫۸٫۲)