دولت

از حسن بن شاذان واسطی روایت است به ابوالحسن الرضا نامه نوشتم و از ستم اهل واسط و بی مهری آنان با خود شکایت بردم و در آنجا گروهی از عثمانیان مرا آزار میرساندند. حضرت به خط خویش مرقوم فرمود: خداوند تبارک و تعالی از دوستان ما پیمان گرفت تا در دولت باطل صبر پیشه کنند، پس در برابر دستور پروردگارت صبر پیشه کن پس آن هنگام که سرور آفریدگان قیام کند، خواهند گفت ای وای بر ما چه کسی ما را از آرامگاهمان برانگیخت این است همان وعده خدای رحمان و پیامبران راست می گفتند. (يَا وَيْلَنَا مَنْ بَعَثْنَا مِنْ مَرْقَدِنَا هُذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ ، پس ۵۲)(مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحار الانوار، ۸۹٫۵۳)

 از محمد بن زید طبری روایت است در خراسان بالای سر امام رضا ایستاده بودم در حالی که عده ای از بنی هاشم نزد او بودند و اسحاق بن موسى بن عیسی عباسی نیز حاضر بود امام او را فرمود ای اسحاق به من خبر رسیده است که مردم میگویند ما بر آنیم که مردمان بنده ما هستند! نه به خویشاوندی ام با رسول خدا هرگز چنین چیزی را نگفته ام و از پدرانم نشنیده ام که چنین بگویند و از احدی از پدرانم مرا خبر نرسیده که چنین گفته باشند.

 لیک من میگویم مردمان در طاعت ما بنده ما هستند و در دینداری دوست ما؛ پس شاهدان این سخن را به غایبان برسانند.(کلینی رازی ابو جعفر ثقة الاسلام محمد بن يعقوب بن اسحاق، کافی، ۱۸۷٫۱ ح ۱۰)