نامه فضل بن سهل به امام

فضل بن سهل نامه ای برای امام رضا علیه السلام فرستاد که در آن از حضرت خواسته بود به منظور تحویل گرفتن خلافت از مأمون به خراسان بیاید.  متن نامه این است:

به نام خداوند بخشنده مهربان به علی بن موسى الرضا و پسر رسول خدا برگزیده او کسی که براستی به هدایت او هدایت یافت کار او را پیروی کرد حافظ دین خدا و خازن وحی خدا از دوستش فضل بن سهل کسی که خود را برای برگرداندن حقش به او فدا کرد و شبش را به خاطر آن به روزش متصل نمود.

سلام بر تو ای مهتدی و رحمت خدا و برکات او بر تو باد. من واقعاً از جانب تو خدایی را که خدایی جز او نیست سپاس میگزارم و از او درخواست می کنم که درود بر بنده اش محمد بفرستد.

اما بعد من امیدوارم که خدا کمک کند تو را و در برگشت حقت از آن کسی که تو را ضعیف کرده است اجازه دهد که او ممکن است نعمتش را بر تو بزرگ دارد و تو را وارث امام قرار دهد و دشمنانت و آنهایی که از تو رو گردانده اند ببینند آنچه را که از آن می ترسیدند.

این نامه من از جانب امیر المؤمنین بنده خدا امام مأمون و از من برای برگرداندن حق تو به تو است و اثبات حقوق تو و دادن آن در دست تو بر آنچه که من از خدا خواسته ام که او از آن آگاه است. اگر تو آن را بپذیری من از خوشبخت ترین مردم خواهم بود و نزد خدا مأجور خواهم بود و حق رسول خدا صلى الله علیه و آله را اداء کرده خواهم بود و از جمله آنهایی خواهم بود که علیه او به تو کمک کرده باشم که ممکن است به دو خوبی برسم نشان دادن دوستی به تو و دولت تو.

وقتی نامه من به دست تو رسید فدایت شوم آن را از دست نده، تا اینکه به سوی امیرالمؤمنین (یعنی مأمون رهسپار شوی کسی که تو را در امر خود شریک میداند و واسطه در نسب است و تو اولی ترین مردمی به آنچه که در دست اوست، و من آن را انجام دادم در حالی که در محاصره اختیار خدا هستم و در حمایت ملائکه او و به وسیله او حفظ میشوم و خدا کفیل تو است به تمام آن خوبیهایی که سود آن به تو بر میگردد و اصلاح امت به دست تو است. و خدا برای ما کافی است و خوب وکیلی است و سلام و رحمت و برکت خدا بر تو باد. (1. حياة الامام الرضا، صص ۴۴۲ - ۴۴3)

این نامه که به وسیله بالاترین مقام رسمی دولت عباسی فرستاده شده حاوی مطالب زیر است:

دادن القاب باشکوه و صفات عالی به امام علیه السلام نظیر «حافظ دین خدا» و «خازن وحی خدا و این القابی است که شیعیان به امامان خویش

می دادند.

۲. تأیید امام علیه السلام از اینکه خلافت باید به او برگردد که خدای متعال خواسته تا این حق غصب شده به دست ظالمین به مردم و اهلش برسد

که آنها اهل بیت نبوتند و بزرگ آنان امام رضا علیه السلام است.

 این نامه تنها به وسیله فضل نوشته نشده بلکه به وسیله او و مأمون نوشته شده است که مصمم شده بود خلافت را واگذار کند و آن را به امام

علیه السلام تسلیم نماید.

 ۴. این نامه نشان میدهد که فضل از امام درخواست کرده است که فوراً مدینه را به قصد خراسان برای به عهده گرفتن رهبری حکومت ترک کند.