هدیه های ارزنده ای که مأمون گرفت

امرا و بزرگان جهت تقرب به مأمون اقدام به ارسال هدایا و جوایز ارزنده ای برای او میکردند که از جمله هدایای ذیل بود:

. احمد بن يوسف:

او برای مأمون بسته ای ساخته شده از طلا و محتوی یک عود هندی که عرض و طول آن مساوی بود فرستاد و روی آن نوشت: این روزی است که بندگان به خودشان عادت دادند که هدیه ارزنده ای برای اربابشان بفرستند و من گفتم:

على العبد حق وهو لا شك فاعله               و ان عظم المولى و جلت فواضله

الم ترنا نهدى الى الله ماله                        و ان كان عنه ذا غنى فهو قابله

ولو كان يهدى للجليل بقدره                     لقصر عنه البحر يوماً وساحله

و لكننا نهدى الى من نجله                       و ان لم يكن في وسعنا ما يشاكله(۱. صبح الأعشى، ج ۲، ص ۴۲۰)

بر بنده حقی است که بدون شک آن را انجام میدهد. اگرچه مولا بزرگ و فضایل او زیاد است.

آیا نمیبینی که ما در راه خدا اموالمان را صرف میکنیم و او آن را قبول می کند گرچه به آن نیازی ندارد. 

اگر بخواهی به بزرگی به اندازه مقام او اهدا کنی دریا و ساحل آن برای او کم خواهد بود.

به هر حال ما این هدیه را به او میدهیم گرچه در توان ما نیست آنچه درخور اوست.

ابودلف قاسم بن عيسى عجلی

او در روز جشن مهرگان برای مأمون صد بار زعفران در کیسه های ابریشم فرستاد که بار الاغان وحشی خاکستری رنگ بود جوایز وارد شد زمانی که مأمون با همسرش بود. راجع به هدایا به او اطلاع دادند و او بسرعت آمد که آنها را ببیند. وقتی آنها را دید تحسین کرد بعد پرسید که آیا الاغان نر یا ماده هستند؟ پاسخ دادند که آنها ماده هستند. مأمون از این موضوع خوشحال شد و گفت: من می دانستم که این مرد آن قدر عاقل هست که هدایا را جز با الاغ ماده نفرستد.(۲. التحف والهدايا، ص ۱۰۵)

پادشاه هندوستان:

او مقداری تحف و هدایا فرستاد که در میان آنها جامی بود از یاقوت أحمر و در آن نامه ای بود که در آن نوشته شده بود: «ما از تو درخواست میکنیم ای برادر که محبتت را نسبت به ما با قبول این هدایا مبذول داری و عذر تقصیر ما را بپذیری.»(۱.نفس المصدر.)

اینها بعضی از اشخاصی هستند که هدایایی برای مأمون به منظور تقرب به او فرستاده بودند و طمع در کسب بعضی مشاغل از او داشتند.