همانا آسمانهای هفتگانه در شهادت آن حضرت گریه کردند وبكت البحار با مواجها والسموات باركانها و الارض بارجائها والاشجار باغصانها و الحيتان ولحج البحار والملائكة المقربون واهل السموات (اجمعون و گریستند دریاها به امواجهای خود و آسمانها و ارکان آنها سرشک ریختند و زمین و اطراف زمین بخروش آمدند و درختها و شاخه های آنها نالیدند و ماهیان دریاها و لجه های دریاها و ملائکه مقربین و تمام اهل آسمانها در این مصیبت همدست و همداستان و نالان و گریان شدند
بلی چنین است که در محرق الفؤاد محزون رشتی گوید
ای در عزات آدم و حوا گریسته
هم ساکنان عالم بالا گریسته
پیغمبران مرسل و ذرات کائنات
از هفت ارض تا به ثریا گریسته
در کوه طور صبح و مسا بافغان و آه
یک اربعین حضرت موسی گریسته
تنها کلیم بر تو ننالید روز و شب
در چرخ چارم حضرت عیسی گریسته
حوران خلد و خلد برای تو ای شهید
اندر جنان به همره لعیا گریسته
آن ظلمها که شد بتو در دشت کربلا
هم دوست ندبه کرد و هم اعدا گریسته
هم ساکنان معبد و هم و اقفان دیر
هم جاثلیق پیر نصاری گریسته
در قتلگاه بهر دو دست مطهرت
جدت رسول و حضرت زهرا گریسته
مادام عمر حضرت سجاد بافغان ما
اندر عزات ای شه و الا گریسته
حقیر هم در توسل نامه ای که به طبع رسیده گفته ام
در ماتم حسین همه انس و جان گریست
پیغمبر و بتول و حسن بافغان گریست
بابش علی که چشم خدا بود گریه کرد
پس بر حسین چشم خدای جهان گریست
خود امام رضا الله به ریان بن شبيب فرمود ان كنت باكيا لشيء فابك للحسين بن على بن ابي طالب الخ.
اگر بخواهی برای چیزی گریه کنی برای حسین بن علی بن ابی طالب گریه کن و به ابراهیم بن ابی محمود فرمود فعلى مثل الحسين الله فليبك الباكون شایسته و سزاوار است که بر مثل حسین اله گریه کنندگان عالم گریه کنند فان البكاء عليه يحط الذنوب العظام چرا که گریه بر حسین گناهان بزرگ را محو و نابود میکند.
بارالها به حق خود حسین و به حق پسرش امام رضا توفیق گریه کردن بر مصائب وارده بر محمد و آل طاهرینش به ما مرحمت فرما و اسباب قساوت دل و خشکی چشم را از ما بر طرف فرما و ما را با آل عصمت محشور فرما.