حدیث پنجم

عیون از حمزة بن حمران روایت شده است که گفت قال ابو عبد الله الله يقتل حفدتی بارض خراسان فى مدينة يقال لها طوس فرمود حضرت ابو عبدالله (امام صادق کشته میشود فرزند زاده من در زمین خراسان در شهری که آنجا را طوس می گویند.

(من زاره فيها عارفاً بحقه اخذته بيدى يوم القيمة فادخلته الجنة و ان كان من اهل الکبائر) هر که زیارت کند آن فرزند زاده مرا در طوس و عارف به حق او باشد (حق او را بشناسد من خودم در روز قیامت دست او را بگیرم و داخل بهشت کنم اگر چه از اهل گناهان کبیره باشد.

راوی که حمزة بن حمران است میگوید چون آن حضرت فرمود کسی که عارف به او باشد من عرض کردم جعلت فداک و ما عرفان حقه فدایت گردم عارف به حق باشد یعنی چه :

فرمود يعلم انه امام مفترض الطاعة شهيد يعنى عرفان حقش این است که بداند آن حضرت امام و پیشوائی است که واجب است اطاعت او بر خلق و نیز بداند که او امامی است که شهید میشود و شربت شهادت می نوشد.

باز آن حضرت زیاد کرد فضیلت زیارت را و فرمود من زاره عارفاً بحقه اعطاه الله تعالى له اجر سبعين الف شهيد ممن استشهد بين يدى رسول الله على حقيقة هر کس که زیارت کند آن فرزند زاده ام را در حالتی که عارف به حقش باشد خداوند تعالی عطا می فرماید به آن زائر ثواب هفتاد هزار شهید از آن شهدائی که در حضور پیغمبر و در پیش روی رسول خدا ﷺ با حقیقت ایمان شهید شده باشند.

183

پنجم: شیخ طوسی (۱) - وفات شیخ طوسی در ۲۲ محرم ۴۶۰ در نجف و قبر شریفش معروف است اما شیخ مفید وفاتش در ۳ ماه رمضان ۴۱۳ قبر شریفش در بقعه کاظمیه است ترجمه این دو بزرگوار به محلش رجوع شود. ) علیه الرحمه در کتاب تهذیب الاحکام که در شرح مقنعه مرحوم شیخ مفید است در باب زیارت روایت نموده.

از عبدالله بن فضل هاشمی که گفته است وقتی من مشرف بودم در محضر مبارک حضرت صادق که مردی از اهل طوس خدمتش رسید فقال يابن رسول الله ما لمن زار قبر ابي عبد الله الحسين بن علی عرضه داشت ای پسر پیغمبر چیست اجر و ثواب کسی که زیارت کند حسین الله را فقال له يا طوسى من زار قبر ابي عبد الله الحسين بن على ا و هو يعلم انه امام من قبل الله عز وجل مفقرض الطاعة على العباد غفر الله ما تقدم من ذنبه و ما تاخر و قبل شفاعته في خمسين مذنباً ولم يسئل الله عز وجل حاجة عند قبره الا قضاها له.

راوی می گوید:

آن حضرت به آن شخص طوسی فرمود ای طوسی هر کس زیارت کند حسین بن علی را در حالتی که بداند آن بزرگوار از جانب خدای تعالی امام و پیشوای خلق است و واجب است اطاعت او بر همه مردم خدای تعالی گناهان گذشته و آینده او را بیامرزد و شفاعت او را درباره پنجاه گناه کار قبول فرماید و دیگر این که هر حاجتی که در نزد قبر آن حضرت از پروردگار سئوال کند خدا حاجتهای او را بر آورده خواهد فرمود قال فدخل موسى بن جعفر و هو صبي فاجلسه على فخذه و اقبل يقبل بين عينيه.

راوی گوید:

در آن وقت دیدم وارد شد پسرش موسی بن جعفر در حالی که طفل کوچکی بود حضرت صادق الله او را روی زانوی خود نشانید و شروع کرد به بوسیدن پیشانیش و قال يا طوسى انه الامام و الخليفة و الحجة بعدى.

آنگاه به آن شخص طوسی فرمود ای طوسی همین پسر امام و خلیفه و حجت خداست بعد از من سيخرج من صلبه رجل يكون رضا الله عز وجل في سمائه و العباده في ارضه يقتل في ارضكم بالسم ظلماً وعدوانا و يدفن بها غريباً.

فرمود زود است که از صلب همین پسر من مردی بیرون شود که رضای خدای عزوجل برای او است در آسمان و برای بندگان خدا در زمین و همان بزرگوار در زمین شما مردم طوس به زهر ستم و عدوان کشته خواهد شد و در آن بلد غربت

دفن می شود الا فمن زاره في غربته و هو يعلم انه امام بعد ابيه مفترض الطاعة من الله عز وجل كان كمن زار رسول‌اللهﷺ.

آگاه باش که هر کس زیارت کند او را در آن بلد غربت در حالی که آن حضرت را بعد از پدرش امام واجب الاطاعه بداند مانند آن است که پیغمبر خدا را زیارت کرده است.

194