حضرت رضا فرمودند: ايمان يك درجه از اسلام بهتر است و تقوا يك درجه از ایمان چیزی برتر از یقین به بنی آدم عطا نشده است ؛ إن الإيمان أفضل من الإسلام بدرجة ، والتقوى أفضل من الإيمان بدرجة و لم يعط بنوادم أفضل من اليقين (1). 1. مسند الإمام الرضا ، ج ۱، باب النوادر، ص ۲۸۴ ، ح ۱۰۴ . )

135

از آنجا که حضرت متحقق به حق ، و نماز و مناسك و حیات و موت ایشان برای رب العالمین است و نیز از شائبه ی باطل و تمنی و انتساب و گمان، پاک و منزه هستند، هیچ ستایش و نکوهشی در ایشان اثر نمی گذارد. از این جهت در پاسخ مردی که به ایشان گفت به خدا سوگند هیچ کس از ناحیه ی پدر از شما شریف تر نیست، حضرت فرمودند: تقوا سبب شرافت ایشان شده است و اطاعت خداوند آنان را بهره مند ساخته است؛ التقوى شرفهم و طاعة الله أحظتهم .

نیز در پاسخ فرد دیگری که به ایشان گفت: به خدا سوگند! تو بهترین مردم هستی. حضرت فرمود: قسم مخور بهتر از من کسی است که از تقوای خدای متعالی بیشتر برخوردار بوده طاعتش برای او بیشتر باشد به خدا سوگند! این آیه نسخ نشده است؛ و جعلناكم شعوباً وقبائل لتعارفوا إن أكرمكم عند الله أتقيكم»(1) ۱. سوره ی حجرات، آیه ی ۱۳ . )؛ لا تحلف يا هذا ، خير منى من كان أتقى الله تعالى و أطوع له والله ما نسخت هذه الآية : «وجعلناكم شعوباً ...»(2) . بحار، ج ۴۶ ، ص ۱۷۷ ، ح ۳۳ ، ج ۹۳ ، ص ۲۲۴ ، ح ۲۱ . )

در وجود انسان کامل معصوم باطل راه ندارد چه از ناحیه ی مدح و چه از سمت نکوهش. زیرا قرآن علمی که از هر پلیدی محفوظ است، با خون و گوشت او، از سر تا پای او از قلب تا قالب او از ملکوت تا ملک او، از عقل تا طبیعت او و از فیض اقدس که از شائبه ی کثرت و تمایز خالی است تا فیض مقدس که همه ی مراتب عالم را در بر می گیرد با او آمیخته است.

همان گونه که قرآن علمی قول فصل است و هزل و شوخی نیست و کلامی برهانی است و از روی گمان نیست و حق است و آرزو نیست همچنین قرآن عینی و گویا کننده ی قرآن علمی حقی است که با مدح باطل چیزی از او کم نمی شود و نوری است که با نکوهشهای دروغین تیره و خاموش نمی گردد.

به طور کلی حیات طوبای قرآن عینی زندگی عقلانی و از تفاخر خویشاوندی پیراسته است هر چند ایشان از همه ی آنچه ستایندگان در مدح ایشان گفته و می گویند برتر است. چنان چه حضرت رضا امام را چنین می ستاید کسی است که عقلهای مردم به شناخت او دست پیدا نمیکند و جز این نیست که استدلال به قرآن برای تحکیم تحقیق و دور انداختن هر آرزویی از هر آرزو کننده ای است .

152