کمک به ابراهیم صولی

ابراهیم بن عباس صولی نویسنده و منشی فضل بن سهل و خواهر زاده عباس بن احنف در سال ۲۴۳ هـ ق در سامرا در گذشت در جوانی شاعر بود و از همین راه زندگی میکرد تا این که پیش فضل بن سهل وزیر مامون به خراسان رفت و در آنجا به وسیله وی یکی از نویسندگان لشگر شد.

نقل شده هنگامی که امام رضا به ولایتعهدی انتخاب گردید وی همراه دعبل و دیگر شاعران بر امام رضا ال وارد شد. و این شعر را خواند:

 أَزَالَتْ عَزَاءَ الْقَلْبِ بَعْدَ التَّجَلُّدِ         مَصْارِعُ أَوْلَادِ النَّبِي مُحَمَّدٍ

یعنی پس از نهایت تحمل و شکیبایی صبر و قرار از من رفته است. از جهت اندوه برکشته شدن فرزندان پیامبر.

 حضرت رضا بیست هزار درهم از همان پولهایی که با نام آن حضرت چاپ شده بود به دعبل و ابراهیم صولی بخشید، دعبل ده هزار درهم خود را به قم برد و هر درهمی را به ده برابر فروخت که صد هزار درهم برای وی جمع گردید.

 اما ابراهیم موصلی همان پولها را نگهداشت مقداری را هم هدیه کرد و مقداری را در میان خانواده خودش تقسیم کرد. تا این که در گذشت آنگاه وی را از همان پول کفن و تجهیز کردند. (۱)(اعيان الشيعه ۱۵٫۲؛ عیون اخبار الرضا ۱۴۲٫۲؛ الاغاني ۴۷٫۹؛ بحار الانوار ۱۴۳٫۴۹ )