برترینها و بدترینها

آیا در زندگی جمعی میتوان از بهترین ها و بدترین ها یاد کرد؟

در این باره دو سخن از امام رضا مطرح شده است ۱. از امام رضا درباره بهترین بندگان خدا پرسیدند که آنان کیستند؟ امام فرمودند: کسانى كه إذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا چون نیکی کنند، شاد شوند) و إذا أساءوا اسْتَغْفَرُوا؛ و چون بد کنند، آمرزش خواهند) وَ إِذَا أَعْطُوا شکروا؛ و اگر چیزی شان دهند سپاس گزارند) وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا؛ و چون گرفتار شوند، شکیبا باشند) وَ إِذَا غَضِبُوا عَفَوا(1)؛(تحف العقول، ص ۴۴۵) و چون خشمگین شوند گذشت کنند و مانع خشم خود شوند.] 

علی بن شعیب گفت: خدمت امام رضا رسیدم به من فرمودند: ای علی زندگانی چه کسی بهتر است؟ عرض کردم: «سرور من تو بدان آگاه تری تا من حضرت فرمودند: مَنْ حَسَّنَ مَعَاشَ غَيْرِهِ فِي مَعَاشِه کسی که دیگری از پرتو زندگانی او زندگی خوبی داشته باشد. بعد پرسیدند: زندگانی چه کسی بدتر است؟ عرض کردم: «تو بدان آگاه تری» فرمودند: مَنْ لَمْ يُعِشُ غَيْرَهُ فِي مَعَاشِهِ (کسی که در پرتو زندگانی او دیگری زندگانی نکند ای علی با نعمتها خوش برخورد باش که گریز پایند و از قومی دور نشوند که دگر بار نزدشان بازآیند(2).(تحف العقول، ص ۴۴۸)